ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
Μιχαήλ Γ. Χούλη
Ο αποκρυφισμός της ‘'Νέας Εποχής'' περιλαμβάνει κυρίως πνευματιστικές τεχνικές και εμπειρίες διαλογισμού, που επισπεύδονται πολλές φορές με τα ναρκωτικά. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στον πνευματισμό και τη σατανολατρεία των οπαδών της.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ
Πνευματισμός είναι η επικοινωνία, υποτίθεται, με τους νεκρούς μέσω των μέντιουμ, ενώ πρόκειται για αόρατα πονηρά πνεύματα που υποκρίνονται τη φωνή νεκρών ή, σε αρκετές περιπτώσεις, πρόκειται για εξαπάτηση των αφελών με ταχυδακτυλουργικά μέσα.
Τα υποτιθέμενα αυτά πνεύματα των νεκρών είναι πονηρά πνεύματα που παρουσιάζονται σαν "άγγελοι φωτός", υποκρίνονται ότι είναι διάφοροι άγιοι της Εκκλησίας, ή εξωγήινοι, αρνούνται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός και καθοδηγούν τους ανθρώπους στην αστρολογία, τη μετενσάρκωση και τον σεξισμό. Ωθούν ακόμη τα θύματά τους στην απόρριψη της πίστης των Πατέρων τους και της Χριστιανικής Εκκλησίας, της οποίας τη διδασκαλία θεωρούν "παιδική" και "γελοία". Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις βρισκόμαστε μπροστά σε περιστατικά βαριάς μορφής δαιμονοκαταληψίας, με απώλεια της προσωπικότητας από τα μέντιουμ-θύματα του πνευματισμού και έντονες ψευδαισθήσεις, άσχετα αν προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν φυσική μορφή δημιουργικής έκφρασης ("`Εντγκαρ Κέυση, Η διοχέτευση του ανώτερου εαυτού", Henry Reed, Ph D, εκδ. Βουλούκου, Αθήνα 1992, σελ. 202).
Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, ο σατανάς είναι ένας εκπεσών άγγελος, που επαναστάτησε κατά του θελήματος του Θεού και από τότε προσπαθεί να παρασύρει τους ανθρώπους μακριά από το Χριστό, οδηγώντας τα θύματά του στην καταστροφή, την απογοήτευση και την αυτοκτονία. Σήμερα, ο διάβολος, λέξη που σημαίνει κατήγορος των ανθρώπων ενώπιον του Θεού, δεν εμφανίζεται με αποκρουστική μορφή, γιατί κανείς δεν θα πλησίαζε σ' αυτόν, αλλά παρασύρει με τρεις τρόπους τους ανθρώπους:
α) Με το να παρουσιάζεται ότι εκτελεί το θέλημα του Θεού.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ
Πνευματισμός είναι η επικοινωνία, υποτίθεται, με τους νεκρούς μέσω των μέντιουμ, ενώ πρόκειται για αόρατα πονηρά πνεύματα που υποκρίνονται τη φωνή νεκρών ή, σε αρκετές περιπτώσεις, πρόκειται για εξαπάτηση των αφελών με ταχυδακτυλουργικά μέσα.
Τα υποτιθέμενα αυτά πνεύματα των νεκρών είναι πονηρά πνεύματα που παρουσιάζονται σαν "άγγελοι φωτός", υποκρίνονται ότι είναι διάφοροι άγιοι της Εκκλησίας, ή εξωγήινοι, αρνούνται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός και καθοδηγούν τους ανθρώπους στην αστρολογία, τη μετενσάρκωση και τον σεξισμό. Ωθούν ακόμη τα θύματά τους στην απόρριψη της πίστης των Πατέρων τους και της Χριστιανικής Εκκλησίας, της οποίας τη διδασκαλία θεωρούν "παιδική" και "γελοία". Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις βρισκόμαστε μπροστά σε περιστατικά βαριάς μορφής δαιμονοκαταληψίας, με απώλεια της προσωπικότητας από τα μέντιουμ-θύματα του πνευματισμού και έντονες ψευδαισθήσεις, άσχετα αν προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν φυσική μορφή δημιουργικής έκφρασης ("`Εντγκαρ Κέυση, Η διοχέτευση του ανώτερου εαυτού", Henry Reed, Ph D, εκδ. Βουλούκου, Αθήνα 1992, σελ. 202).
Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, ο σατανάς είναι ένας εκπεσών άγγελος, που επαναστάτησε κατά του θελήματος του Θεού και από τότε προσπαθεί να παρασύρει τους ανθρώπους μακριά από το Χριστό, οδηγώντας τα θύματά του στην καταστροφή, την απογοήτευση και την αυτοκτονία. Σήμερα, ο διάβολος, λέξη που σημαίνει κατήγορος των ανθρώπων ενώπιον του Θεού, δεν εμφανίζεται με αποκρουστική μορφή, γιατί κανείς δεν θα πλησίαζε σ' αυτόν, αλλά παρασύρει με τρεις τρόπους τους ανθρώπους:
α) Με το να παρουσιάζεται ότι εκτελεί το θέλημα του Θεού.
Τέτοιες δυνάμεις, φυσικά, που διαταράσσονται με την προσευχή, δεν είναι υγιείς δυνάμεις αλλά του κάτω κόσμου.
γ) Ο τρίτος τρόπος πλησιάσματος του διαβόλου και ο πιο ύπουλος επιτελείται δια της φαντασίας.
Όλα τα είδη της μαγείας και μάλιστα η τηλεκινησία, η διόραση, η αστρική προβολή, ο πνευματισμός κλπ. δουλεύουν και ενεργούν μέσα από τον παράγοντα "φαντασία". Οι μάγοι του Θιβέτ και οι Λάμας της Μογγολίας εργάζονται παρομοίως. Αυτοτραυματίζονται θανάσιμα ή "ξεκοιλιάζουν" το σώμα τρίτων, παρευρισκομένων μπροστά τους, εικονικά, φανταστικά και μαγνητικά. Ακόμη δε και η τηλεπαθητική προβολή επιτυγχάνεται με την μεταβίβαση εικόνων.
Τα «ταξίδια έξω από το σώμα» και το λεγόμενο "τρίτο μάτι" στο μέτωπο, με το οποίο σε έκσταση ερευνούν το σύμπαν οι μάγοι, πραγματοποιούνται με το να φαντάζονται έντονα οι μάγοι, οι πνευματιστές και οι διαλογιστές πως βρίσκονται έξω από το σώμα τους. Οι γιόγκι φακίρηδες υποβάλλουν τα πλήθη με την προέκταση της φαντασίας στο χώρο. Σημαντικοί συντελεστές της τηλεκίνησης "φαντάζονται" επίμονα τα αντικείμενα να μετακινηθούν, να κυλήσουν ή να ανυψωθούν και οι μάγοι "βουντού" σχηματίζουν ξεκάθαρα την εικόνα του θύματός τους για να το καταστρέψουν. Επίσης οι υστερικοί και τα υπνωτιζόμενα διάμεσα, μέσω των ονείρων, προγνωρίζουν τα μελλούμενα να συμβούν γεγονότα. Η χρήση της φαντασίας στο θανάσιμο αυτό παιχνίδι αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, τη δαιμονική προέλευση των απόκρυφων αυτών τεχνών, που περιγράψαμε στα προηγούμενα κεφάλαια. Θα εξηγήσουμε το γιατί:
Το φανταστικό, καταρχήν, ευθύνεται για την πραγματοποίηση κάθε αμαρτίας στον άνθρωπο. Όταν λέμε φαντασία, εννοούμε μια ανυπόστατη θεωρία, χωρίς πραγματική βάση, που δρα μεταξύ του νου και των αισθήσεων. Η φαντασία, που κυριεύει το νου του ανθρώπου, δεν υπήρχε στον Χριστό και είναι συνέπεια του προπατορικού αμαρτήματος, κατά τον Μάξιμο τον Ομολογητή, τους αγίους Κάλλιστο και Ιγνάτιο Ξανθόπουλους και όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο Θεός μάλιστα είναι αφάνταστος και καθαρός νους.
Για να αποκτήσει ο πιστός μνήμη Θεού και καθαρή προσευχή, πρέπει να απαλλαγεί από τη φαντασία, τα σχήματα και τα είδωλα, σύμφωνα με τους αγίους της Εκκλησίας μας, που μόνο έτσι ενώθηκαν με το Θεό, απ' αυτή ήδη τη ζωή. Φαντασία διαθέτει στο σύμπαν ο άνθρωπος και ο διάβολος. Γι' αυτό και η φαντασία αποβαίνει πολλές φορές σύνδεσμος μεταξύ σατανά και ανθρώπου, μέσω της σατανικής ενέργειας, και ο άνθρωπος πέφτει στην παγίδα του, με το να είναι κατοικία ακαθάρτων λογισμών. Διότι ο δαίμονας, χωρίς να διαθέτει σώμα, πολεμά τον άνθρωπο δια της φαντασίας.
Όταν ο νους απαλλαγεί από φανταστικές εικόνες και μορφές, μπορεί να δει το Θεό, να θεολογήσει και να θεραπευτεί από ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα. Η φαντασία συνδέεται πολύ με την υπερηφάνεια (δημιουργεί έπαρση) και με τα όνειρα (προέρχονται συνήθως από τα πάθη και επιτίθεται ο δαίμονας δι' αυτών). Στις περιπτώσεις αυτές, η Χάρη του Θεού απομακρύνεται από τον άνθρωπο και αρχίζουν να υφίστανται πλήθος νοσήματα. Ας μη ξεχνάμε πως ο διάβολος έπεσε από υπερηφάνεια. Και παραμένει πατέρας του εγωισμού και της οίησης, απ' την αρχή μέχρι το τέλος της ιστορίας. Στην καρδιά κάθε ανθρώπου, κάθε στιγμή της ζωής του, θα πρέπει μόνο να κατοικεί ο φυσικός νοικάρης της, αλλά και ιδιοκτήτης της ταυτόχρονα, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, ο δημιουργός του ανθρώπου. Διαφορετικά θα υπάρχει ο δαίμονας, που θα επιβάλει την χειρότερη τυραννία.
Χριστιανική τοποθέτηση:
* Ο Θεός, δεν αποκαλύπτεται ποτέ μέσω των «εν αμαρτία και πάθεσι» ευρισκομένων συνανθρώπων μας, αλλά μόνο μέσω εκείνων που έχουν καθαριστεί από τα πάθη τους και κοινωνούν με τις άκτιστες ενέργειες του Θεού (Γρηγόριος Θεολόγος), δηλ. των αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας μας. Σε αντίθεση περίπτωση, μιλάμε για δαιμονική επενέργεια και σατανική πλάνη. Η πορεία προς τη θέωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία περνά από τα στάδια: "Κάθαρση - Φωτισμός - Θέωση". Το ότι ο Θεός αποκαλύπτεται μόνο στους θεούμενους πιστούς αποκλείει την περίπτωση, μιας και το αναφέραμε, να είναι οι γλωσσολαλιές, η κατοχή από πνεύματα και τα θαύματα, που ισχυρίζονται ότι ενεργούν οι Πεντηκοστιανοί, εκ Θεού, αλλά πρόκειται ή για ψυχολογικό φαινόμενο ή για δαιμονική επέμβαση.
* Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός απαγορεύει αυστηρά στους Ισραηλίτες να έχουν σχέση με τέτοιου είδους ενέργειες: "Δεν θα υπάρχει μεταξύ σας μάγος, που θα ψάλλει μαγικές ωδές, ούτε άνθρωπος που θα φαίνεται να μιλά από την κοιλιά του (εγγαστρίμυθος), ούτε τερατοσκόπος (που θα παρατηρεί τέρατα στον ουρανό για να προλέγει το μέλλον), ούτε άλλος, που θα ρωτά τους νεκρούς (πνευματιστής). Εκείνος που θα κάνει τέτοια πράγματα (θα) είναι σιχαμερός μπροστά στον Κύριο, τον Θεό σου" (Δευτερονόμιο, 18,11). Αλλά και από την Εκκλησία τέτοια ενασχόληση θεωρείται βαρύτατο αμάρτημα, παρόμοιο με εκείνο της ειδωλολατρίας ή δεισιδαιμονίας.
* Όταν ο πλούσιος της παραβολής του Κυρίου απέθανε και πήγε στην κόλαση, εξ' αιτίας της σκληρότητάς του προς τον ταπεινό Λάζαρο (και όχι μόνο), ο τελευταίος, που βρισκόταν ήδη στον "κόλπο του Αβραάμ", εμποδίστηκε να μεταβεί στον κόσμο -μετά από παράκληση του πλουσίου- ώστε να προειδοποιήσει τους αδελφούς του πλουσίου για τα μελλοντικά βάσανα που τους περίμεναν. Η μόνη απάντηση του πατριάρχη Αβραάμ ήταν: "έχουν τον Νόμο και τους Προφήτες, ας ακούσουν αυτούς". Στην επιμονή του πλουσίου: "όχι, πάτερ Αβραάμ, άλλ' εάν κάποιος απ' τους νεκρούς πάει σ' αυτούς, θα μετανοήσουν", ο Αβραάμ του απάντησε: "Εάν δεν ακούνε τον Μωυσή και τους προφήτες, δεν θα πειστούν και αν ακόμη αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς" (Λουκ. 16,19-31). Αυτό σημαίνει πως η επικοινωνία μεταξύ των δυο κόσμων είναι αδύνατη, εκτός αν το επιτρέψει ο Θεός μέσω, μόνο, των αγίων του, σε ελάχιστες περιπτώσεις, και πάλι για τη δόξα του και τη σωτηρία των ψυχών μας. Αλλά όχι μόνο αυτό: Περίτρανα δείχνουν τα λόγια του Ιησού ότι η διδασκαλία του, τα θαύματα του, η ζωή του (που έχουν προφητευτεί και διασωθεί μέσα στην Αγία Γραφή), καθώς και η διδασκαλία των αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας, αρκούν για να διαφωτίσουν και οδηγήσουν τους φιλόθεους στην εν Χριστώ ζωή και άρα κάθε καινούργια διδασκαλία (περί συνεννοήσεως με τα πνεύματα μέσω μέντιουμ και αντλήσεως απ' αυτούς πληροφοριών για την επέκεινα κατάσταση των ψυχών) αποτελεί πλάνη.
ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ
Άλλο βασικό στοιχείο της ‘'Νέας Εποχής'' είναι η σατανολατρεία. Ο Εωσφόρος θεωρείται «Θεός», του πρέπει, λένε, λατρεία, θα πρέπει να τον πλησιάζουμε με αγάπη, είναι ο μεγάλος μύστης, που τον επικαλούνται τα πειθήνια όργανά του και ισχυρίζονται ότι αποτελεί το καλύτερο πνευματικό κομμάτι του εαυτού μας («Προς μια Παγκόσμια Δικτατορία», Gary H. Kah, εκδ. Στερέωμα, σελ. 87).
Όπως ο ανώτερος κλήρος της Εκκλησίας περιλαμβάνει διακόνους, ιερείς και επισκόπους, έτσι και οι μάγοι χωρίζονται σε καφετζούδες ή χαρτορίχτρες, οραματιστές και μέντιουμ. Σκοπός του σατανισμού είναι η βεβήλωση των ναών, ακολουθιών και ιερών αντικειμένων και η πρόκληση ανεπανόρθωτης βλάβης στους ανθρώπους. Οι μάγοι είναι μοιρασμένοι σήμερα σε τάγματα λατρείας σ' όλο τον κόσμο και με τη μορφή σωματείων διδάσκουν ελεύθερα στα Πανεπιστήμια «εσωτεριστική φιλοσοφία», «γνωστικές σπουδές», «πνευματική αφύπνιση», «υπερβατικό διαλογισμό και μετεωρισμό», «βιοενέργεια και τσάκρα» και άλλες τέχνες του κάτω κόσμου.
Δίνουν ακόμη παραστάσεις στο στρατό, προσηλυτίζουν έντεχνα στους κύκλους τους νέα παιδιά, τάζοντάς τους δύναμη, εξουσία, χρήματα και σεξ, διαθέτουν «εκκλησίες» με πλήρη τελετουργικό τυπικό, εκτελούν προσευχές προς το σατανά, θυσίες ζώων ή νεογέννητων παιδιών και, στο όνομα της ελευθερίας των ιδεών, φθείρουν ψυχές. Οι νέοι σατανιστές πίνουν αίμα καθημερινά, το οποίο μεταφέρουν μαζί τους σε φιαλίδια, αυτοτραυματίζονται και ζουν σαδομαζοχιστική ζωή («Ο Σατανισμός της Νέας Εποχής», Sean Sellers, εκδ. Στερέωμα) γιατί είναι υποταγμένοι στο χειρότερο δυνάστη, το Βεελζεβούλ.
Λίγα λόγια τώρα για τις κατοχές ανθρώπων από ακάθαρτα πνεύματα:
* Οι δαιμονισμένοι είναι μια άλλη κατηγορία ανθρώπων, που έχει ενοικήσει μέσα τους ο διάβολος. Δεν είναι ψυχασθενείς με την ιατρική σημασία του όρου, διότι παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:
Επιτίθενται μόλις κάποιος ή κάποιοι προσεύχονται δίπλα τους.
Σε πολλές περιπτώσεις, αν κάποιοι αρχίσουν να προσεύχονται κοντά σε άνθρωπο που έχει δαιμονική κατοχή, αυτός τότε πέφτει σε παραλήρημα.
Μιλούν σε άγνωστες γλώσσες, που ποτέ δεν έχουν μάθει.
Ακούγονται πολλές φωνές μέσα τους (της γιαγιάς τους, πεθαμένων συγγενών τους κ.α.) ή ο σατανάς μιλάει μέσω αυτών.
Αποκαλύπτουν κρυμμένα μυστικά της ζωής των παρευρισκομένων ή του ιερέα που έρχεται να τους εξορκίσει.
Βρίζουν συνεχώς με χυδαίες εκφράσεις.
Παραδείγματα σωτηρίας:
Ο ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός με τη θεία του Χάρη έχει λυτρώσει πολλές ψυχές μάγων και νέων ‘πουλημένων' στο κακό. Θα δώσουμε δύο σχετικά πρόσφατα παραδείγματα:
* Hershel Smith
«Ένα ζωντανό παράδειγμα λύτρωσης από τα θανάσιμα δίχτυα της μαγείας αποτελεί η ζωή του Hershel Smith. Αυτός ήρθε σε πρώτη επαφή με τους σατανιστές όταν πήγαινε στο σχολείο. Δεκατριών χρονών έγδαρε ζωντανό ένα σκυλί και ήπιε το αίμα του. Αργότερα απέκτησε τη σαδιστική συνήθεια να τρώει δέρμα από τα δάκτυλα και τα πόδια ανθρώπων, που του επέτρεπαν να το κάνει. Έγινε γνωστός ως δερματοφάγος. Έκανε κι άλλα τρελά πράγματα από αγάπη για το διάβολο κι αυτά του έδωσαν διακεκριμένη θέση στους κύκλους των σατανιστών, στους οποίους έκανε καριέρα ο Hershel. Τέλος έγινε ανώτατος ιερέας και έκανε κάθε τι που ταιριάζει στις σατανικές λατρείες. Παρόλα αυτά, αυτός ο άνθρωπος, δεμένος με χιλιάδες αλυσίδες με το σατανά, σώθηκε από το φρικτό του δρόμο, από το νικητή του σκότους. Έγινε μαθητής του Χριστού». Αργότερα ένοιωσε υπεύθυνος για τα θύματα του αποκρυφισμού και του σατανισμού, όπως κάποτε υπήρξε και ο ίδιος, και έγινε διευθυντής σε ένα κέντρο νεότητας στην Καλιφόρνια, όπου έδειχνε στους νέους το δρόμο για την πραγματική ελευθερία του Θεού (Kurt Koch, όπου ανωτέρω).
* Doreen Irvine
Ένα ακόμη πιο τρανταχτό παράδειγμα της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και της δύναμής Του, μας δείχνει η μεταστροφή στο Χριστό, της βασίλισσας της μαύρης μαγείας Doreen Irvine, που την περιγράφει η ίδια στο βιβλίο της «Από τη μαύρη μαγεία στο Χριστό». Εκεί αναφέρει ότι είχε αποκτήσει με τη βοήθεια του διαβόλου μεγάλες δυνάμεις. Μπορούσε να υπερίπταται 4 ή 5 πόδια ψηλά, να εμφανίζει και εξαφανίζει αντικείμενα, να σκοτώνει τα πουλιά με τη φωνή της, να βαδίζει χωρίς να καίγεται στη φωτιά. Κάποτε ψάχνοντας στους δρόμους της Αγγλίας για πελατεία, γιατί ήταν πόρνη, διάβασε μια επιγραφή, που δεν μπορούσε να ξεχάσει για αρκετές μέρες μετά, που έλεγε: «Ευτυχισμένοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί θα δουν το Θεό». Όταν πέρασε λίγος καιρός είδε ανθρώπους κρατώντας θρησκευτικά βιβλία με ψαλμούς να μπαίνουν σε μια Εκκλησία. Ένοιωσε ισχυρή ώθηση και πάει και εκείνη, αν και μια αντίθετη φωνή της έλεγε «Μην πας εκεί. Είσαι δική μου». Όταν άρχισε το κήρυγμα του Ευαγγελίου ο ιερέας, μπήκαν τα λόγια του Χριστού βαθιά μέσα στην καρδιά της Ντορίν και από τότε, μετά τη μεταστροφή της, προσπαθεί να βοηθήσει τους νέους με εκατοντάδες ομιλίες που κάνει ανά τον κόσμο να επιστρέψουν στην Εκκλησία, αφήνοντας τη ζωή των ενστίκτων και του αποκρυφισμού (Kurt Koch, όπου ανωτέρω, σελ. 21-27).
Χριστιανική τοποθέτηση:
* Στο Λευιτικόν, μιλώντας ο Θεός στον Μωυσέα, καταφέρεται εναντίον των μάγων και εγγαστρίμυθων με αυστηρές ποινές: "Θα είστε άγιοι σε μένα, γιατί είμαι άγιος εγώ, ο Κύριος και Θεός σας, ο οποίος σας ξεχώρισα από όλα τα έθνη για να είστε δικοί μου. Άνδρας ή γυναίκα που θα θελήσουν να γίνουν εγγαστρίμυθοι ή μάγοι, ψάλλοντας μαγικές ωδές, θα τιμωρηθούν και οι δύο με θάνατο. Θα τους εκτελέσετε με λιθοβολισμό. Είναι ένοχοι" (Λευτικόν, κεφ. 20,26-27). Στο σημείο αυτό φαίνεται καθαρά η παντελώς αδύνατη σχέση μεταξύ αγιότητας και μαγείας, με το να είναι δύο οντολογικά αντίθετες κατευθύνσεις, και η ανύπαρκτη επικοινωνία της δεύτερης με τα πράγματα του Θεού.
* Ο ίδιος ο Κύριος έδωσε τη δύναμη στους μαθητές του και την Εκκλησία να θεραπεύουν τους πνευματικά αρρώστους από τα δαιμόνια: "αφού προσκάλεσε τους δώδεκα μαθητές του, τους έδωσε εξουσία επάνω στα ακάθαρτα πνεύματα, να τα βγάζουν και να θεραπεύουν κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία" (Ματθ. 10,1). Σε χρήση από την Εκκλησία, μάλιστα, βρίσκονται οι εξορκισμοί κατά των μαγικών επιθέσεων, που συνέγραψαν ο αγ. Κυπριανός, ο Μ. Βασίλειος και Ι. ο Χρυσόστομος.
* Ο απ. Παύλος ρητά ορίζει ως παραβάτες των εντολών του Χριστού όσους επιδίδονται σε μαγείες και ειδωλολατρίες και προειδοποιεί ότι χάνουν την Βασιλεία του Θεού: "είναι δε φανερά τα έργα της σάρκας: μοιχεία, ακαθαρσία, ακολασία, ειδωλολατρία, μαγεία, αιρέσεις, φόνοι και τα όμοια... εκείνοι που κάνουν παρόμοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία του Θεού" (προς Γαλάτες 5, 19-21)
* "Ου μαγεύσεις, ου φαρμακεύσεις" (7,3) παραγγέλνουν οι "Αποστολικές Διαταγές" και επιβάλλεται πολυετή στέρηση της θ. Κοινωνίας από τον ΚΔ' Κανόνα της Συνόδου της Άγκυρας και τον ΞΑ' της Πενθέκτης Συνόδου σε εκείνους που καταφεύγουν στη βοήθεια της μαγείας.
* Αλλά και στην Αποκάλυψη, το ίδιο τέλος επιφυλάσσεται σ' όλους εκείνους που λάτρεψαν τον Βεελζεβούλ, αντί του μοναδικού και αληθινού Θεού: "Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Σε εκείνον που διψά εγώ θα του δώσω δωρεάν από την πηγή του νερού της ζωής.... Αλλά οι φονιάδες, οι μάγοι, οι ειδωλολάτρες και όλοι οι ψεύτες θα έχουν την θέση τους στην λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι" (Αποκ, κεφ. 21,6-8).
* Μεγάλα δε όπλα κατά του χαιρέκακου και ανθρωποκτόνου δαίμονος είναι για τους χριστιανούς ο τίμιος σταυρός και η θεία Κοινωνία, η νηστεία, η εξομολόγηση, η προσευχή και η ανάγνωση των αγίων Γραφών. Άλλωστε ο Κύριος Ιησούς ενανθρωπίστηκε για να θανατώσει τον σατανά με τον δικό του Σταυρικό θάνατο και την Ανάστασή Του και ήδη "ο άρχων του κόσμου, με τη Χάρη του Θεού, εξεβλήθη έξω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου